# 18 Kurki zapiekane z wołowiną.

Kurki zapiekane z wołowiną

oraz pomarańczowymi ziemniakami z dodatkiem tymianku i czosnku

Święta Trójca, czyli kurki, tymianek i czosnek - aromatyczne jesienne połączenie grzybów i przypraw. Jesteście fanami kurek? Nie? A może jeszcze tego nie wiecie? Czas aby się przekonać! Dużo osób boi się kurek, większości z Nas kojarzą się jedynie z zupą lub nudnym sosem. Kurki to bardzo wdzięczne grzyby, które są idealne do zapiekania, grilowania czy smażenia. Są też idealne, kiedy je wysuszymy i zmielimy w młynku do kawy - można je wtedy dodać do wigilijnego sosu, zupy z marchwi czy dresingu do sałatki z pokrzywy. Dzisiaj pokaże wam mój najlepszy przepis na sytą zapiekankę z kurkami, która pachnie cytrusami, tymiankiem i czosnkiem. Gotowi na takie szaleństwo?

• 500g wołowiny na gulasz
• 400g kurek świeżych 
• 500g ziemniaków
• 3 łyżeczki mielonego tymianku
• sok z 1/2 pomarańczy
• skórka z 1 całej pomarańczy
• 150g masła niesolonego
• szczypta pieprzu
• mąka (do wołowiny)
• sól morska
• 4-5 ząbków czosnku
• 100-200g parmezanu tartego
  (lub innego ostrego twardego sera żółtego)

Stopień trudności: 

ŚREDNIE

(1) 

Wołowinę kroimy (o ile nie jesteśmy leniuchami i nie kupiliśmy krojonej - tak jak ja ^_^) w kostkę o boku 1-1,5 cm, myjemy i suszymy na papierowym ręczniku. W garnku rozgrzewamy wodę i lekko ją solimy. Obieramy ziemniaczki i kroimy z ładne ćwiartki (lub inne podobne wielkością i kształtem kawałki - TIP: kiedy ziemniaki są pokrojone na stosunkowo małe kawałki tej samej wielkości gotują się szybciej i równomiernie - oszczędzamy czas i energię). Wrzucamy do wody i gotujemy do miękkości. W tym czasie, osuszone mięso obtaczamy w mące wymieszanej z mielonym pieprzem na i smażymy na niewielkiej ilości masła i oleju, aż do zbrązowienia (pamiętajmy tylko, żeby nie spalić wołowiny bo zrobi się twarda i gumowata).

(2)

Ziemniaki odcedzamy, ale (!) zostawiamy wodę z gotowania, bo to na niej będziemy blanszować nasze leśne cuda. Po wyłowieniu ziemniaków, do wody wrzucamy kurki (max 3 minuty na dużym ogniu, tak aby zmiękły). W między czasie nagrzewamy piekarnik do 200 st. C(BEZ TERMOOBIEGU). Pyry możemy od razu przełożyć do naczynia żaro-odpornego i lekko osolić. W miseczce mieszamy sok i skórkę z pomarańczy z odrobiną wody i całym tymiankiem. Zalewamy płynem ziemniaki. Na nich układamy kolejno: wołowinę i kurki. Zostało nam jeszcze tylko zrobić masło czosnkowe, które jest czynnością najprostszą - ząbki czosnku przeciskamy przez praskę i mieszamy z miękkim masłem. Układamy na kurkach "kupkami" - czyli gdzie nie gdzie, po łyżeczce masła - podczas pieczenia spłynie na dno, nada smak wszystkim elementom naszej układanki i stworzy klarowny, gęsty sos z sokiem z pomarańczy. Na sam koniec posypujemy serem grana padano i wstawiamy do nagrzanego piekarnika. Pieczemy 40 minut w temp. 200 st. C i kolejne 15 trzymamy po wyłączeniu piekarnika, który stopniowo będzie się wychładzał. Mięsko jaki kurki nie doznają szoku termicznego jak kot w wannie - dzięki temu będą miękkie i rozpływające się w ustach. Podajemy na gorąco! ENJOY!!

 

TODAY'S SPECIAL:  Pronto Pesto alla Genovese.

Co potrzebujemy? BLENDER i MISKA, jak kryska na Matyska.

• 100g liści bazylii
• 50g orzechów włoskich
• 30g parmezanu tartego
• 150 ml oliwy z oliwek 
• 1 ząbek czosnku

Wrzucamy wsio prócz oliwy do blendera (albo moździerza, jak ktoś jest taki fajny i ma taką machinę). Brykamy porządnie aż powstanie mazia zielona jak ektoplazma z Ghost Busters. Następnie obniżamy obrony i po troszeczkę dolewamy oliwę. 5 sekund i gotowe - teraz możemy wrzucić grzanki do tostera i zajadać niesamowicie dobre rzeczy. 

P.S Pesto idealnie pasuje do makaronu parpadelle czy kanapek z kurczakiem i pomidorem. :)

>>> STAY HUNGRY <<<

Time for Lunch.

Dzisiaj zastanawiam się nad istotą lunch'u, lub bardziej po polsku późnego drugiego śniadania/wczesnego skromnego obiadu.

Czy wiecie skąd wywodzi się kultura lunch'owa? W którym kraju lunch jest najbardziej popularny? Co najczęściej jada się na lunch? Dlaczego lunch, nie brunch (chociaż ten termin też jest nam dobrze znany), nie early dinner albo late breakfast? 

Czy, my Polacy, jadamy lunch? Czy znamy kulturę slow food, która naturalnie towarzyszy temu posiłkowi (chociaż nie zawsze - a powinna)? Kiedy i co jadamy na lunch? Czy jadamy lunch home made czy wychodzimy na miasto? Czy Warszawa różni się od Wrocławia? Czy Polacy są już Europejczykami?

Lunch (n.):

1.a light midday meal between breakfast and dinner; luncheon.

 

2.any light meal or snack.

 

3.a restaurant or lunchroom :

Jak widzimy lunch jako rzeczownik ma kilka znaczeń, oznacza lekki posiłek/ przekąskę lub też porządny posiłek jadany między śniadaniem a obiadem - trzecie znaczenie to swoista nazwa dla pomieszczenia, w którym lunch jest jadany. Tyle z teorii, ale co tak na prawdę oznacza lunch w znaczeniu kulturowym? Lunch nie jest tylko aktem jedzenia, często zawiera się w nim budowanie relacji międzyludzkich. Popatrzmy się na zapracowanych 30-latków z Wrocławia, którzy na lunch idą nie tylko zjeść ale także porozmawia, odprężyć się, często zapalić. W dzisiejszych czasach lunch oznacza nie tyle posiłek, co czas poświęcony na jego spożycie, czas poświęcony na 'odsapnięcie' i egzystowanie z drugim człowiekiem. Możecie się z tym nie zgadzać, ale moje doświadczenie podpowiada mi właśnie taką definicję tego słowa. Jest to porównywalne ze strategią marketingową przyjmowaną przez Apple czy Coca-Colę - promują oni markę poprzez promowanie stylu życia i pewnego bagażu emocjonalnego - to samo dzieje się z ludźmi kiedy słyszą słowo lunch. Nie cieszą się na sam fakt posiłku, lecz nie mogą się doczekać tego, co będzie temu posiłkowi towarzyszyło. 

Zadałam sobie dzisiaj pytanie, dlaczego lunch? Takie słowo nie od razu kojarzy nam się z posiłkiem 'pomiędzy', a jednak - jest to prawdopodobnie skrót od słowa luncheon (formalna forma znana od 1580r.), które zaś w tym znaczeniu zostało po raz pierwszy użyte w 1786 przez William'a Davies'a w sztuce 'The Mode'. W. Davies był Londyńczykiem, dramaturgiem ze skłonnością do neologizmów - nikt jednak nie przypuszczał, że ten przyjmie się na tak szeroką skalę. W roku 1817 Webster opisuje to słowo jako dosłownie "wielki kawał jedzenia" - natomiast w 1820 roku OED (Oxford English Dictionary) przedstawia jego znaczenie jako wulgarne. W 1821 r. weszło takie pojęcie jak "lunch-time" (n.) a w 1840 r. "lunch hours". 

Ciekawostka:

W Wielkiej Brytanii zwrot 'out to lunch' oznacza coś bezmyślnego, bezsensownego lub częściej zachowanie niepoważne. Najczęściej spotykane w środowiskach biznesowych, często przy negocjacjach:

(przykład: 'You must have been out of lunch when you were negotiating this agreement.') 

Kultura lunchowa rozrosła się do rozmiarów kultury masowej, pytanie tylko - w którym kraju lunch jest zakorzeniony najbardziej w świadomości ludzi? Kiedyś był to przywilej kobiet i dopiero w XIX wieku, głównie z powodu charakteru podejmowanej pracy, mężczyźni przeniknęli do kultury lunchowej i nie było to nic co ujmowałoby ich męskości. Z mojego doświadczenia lunch w formie kanapek (na ciepło lub zimno) jest najpopularniejszy w krajach skandynawskich, a przede wszystkim w Norwegii. W południowej Francji jest to posiłek na ciepło popity lampką wina, natomiast w północnej części tego kraju jest to kieliszek wina zagryziony koreczkiem lub grzanką (oczywiście jest to żartobliwe ujęcie Francji). Myślę, że Nam - Polakom, lunch kojarzy się właśnie z Francją, natomiast prawda jest taka, że to Portugalia króluje w tym temacie. Każdy obywatel Portugalii znajdzie czas i miejsce na przycupnięcie, wypicie kawy i zjedzenie przysłowiowego ciastka. 

A My? My jemy drugie śniadanie, najczęściej robione w domu kanapki, wtedy kiedy mamy na to czas a nie wtedy kiedy powinniśmy. Ale to się zmienia, na dobre. Coraz więcej Polaków, studentów, młodych aktywnych zawodowo kobiet i mężczyzn zwraca uwagę na to co i kiedy je. Czy wychodzimy na lunch do ludzi? To zależy, najczęściej nie - ale to też się zmienia. Widzę to będąc we Wrocławiu, bo sama wtedy staram się wychodzić jak najczęściej. Lunch to fajne zjawisko kulturowe, kiedy można się socjalizować z innymi. Jedzenie tak na prawdę schodzi na drugi plan. Będąc w Warszawie zauważyłam, że ludzie tam nie mają czasu na lunch, wygląda to tak, że stojąc w kolejce po kawę mentalnie już ją wypili, a siedząc i jedząc sałatkę w myślach palą papierosa - a potem dostają wrzodów żołądka. Może nie każdy, ale większość z nich 'po prostu tak ma'. Szkoda, bo właśnie brak czasu wyparł z pojęcia lunchu element slow food, jeden z najważniejszych elementów tego posiłku. Lunch pomimo swojej skromności i niewielkich rozmiarów nie powinien być posiłkiem spożywanym w biegu - a wręcz przeciwnie - powinien nam dawać moment na odpoczynek. Kultura slow food często zachowana jest wtedy kiedy wychodzimy na lunch do restauracji, więc wychodźmy więcej i ceńmy ten niepozorny posiłek, ceńmy nasz czas. 

A Wy orzeszki, co jecie na lunch? 

Gdzie, i czy w ogóle jecie lunch?  

POZDRAWIAM WSZYSTKIE ORZESZKI,

STAY HUNGRY - EAT SLOW FOOD.

Wrocławscy Ulicożercy, byli bardzo głodni tego roku.

Gdzie? Browar mieszczański, Wrocław. Kiedy? Sobota,11.10.2014r.

Imprezę mogę opisać w trzech słowach: pachnąca pyszna kolejka.

Tak się zdarza, że gdzie wiele głodnych brzuszków ustawia się w kolejce, tam muszą dawać pyszne jedzenie. Kolejki były prawie wszędzie, największe jednak ustawiały się przy MOMO Smak gidzie serwowane były kosmicznie smaczne tybetańskie pierożki gotowane na parze w kilku wersjach smakowych. Ze znajomymi zdecydowaliśmy się na kurczaka w towarzystwie kim chi, które miało najbardziej autentyczny smak, spośród wszystkich innych, których miałam okazje skosztować w Europie.

Kolejki ciągnęły się i zawijały także przy Happy Little Truck, czyli najlepszej mobilnej pizzy z Wrocławia. Znając smak ich cudów z pieca, pokusiłam się ominąć ich stanowisko, mimo, że zapach przyciągał mnie tam z siłą większą niż zazwyczaj. Niektórzy z nas wyczekali się w kolejce do Bratwurst'ów, dzięki czemu mogliśmy skosztować jednej z lepszych kanapek wypakowanych po brzegi sałatą i smażonym serem. Skusiliśmy się także na lemoniadę z imbirem, która nie wprawiła nas w stan upojenia, była ob była, także trochę się zawiedliśmy na trucku Sezonowo, pomimo faktu, że obsługa była najmilsza (i pozowała nam do zdjęcia! :) ). Byczy Burger, powalił nas na kopyta. Serwowanie takiego żarcia w takiej cenie to jak wykupienie ekskluzywnej Pani do towarzystwa za półdarmo. Czysty foodporn w najlepszej odsłonie. Nie ma czego żałować, tylko truckować! Tam gdzie jedzenie tam i picie, nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy opuścili równie przyjemną jak i potrzebną część imprezy. Tyle piwa moje oczy nie widział jeszcze w jednym miejscu, skorzystałam z porad znajomego, lepiej zapoznanego z tematem i na pierwszy ogień poszedł miodowy Czarny Kot - czego w ogóle nie żałuję. Piwo Oki Doki zaskoczyło mnie bardzo przyjemnie, lekko gorzkie, cierpkie ale jednocześnie lekkie. Skosztowałam także piwa Pysznego i nie omieszkam zrobić tego po raz kolejny w bliższej lub dalszej przyszłości. Na sam koniec, znajoma namówiła mnie na cydr gruszkowy i jak nie lubię cydru tak ten mi nie zawadzał a nawet przyjemnie się go sączyło grając w jengę w wersji DAMN HUGE. Jenga to bardzo zabawna gra, kiedy gra się w nią pry pomocy każdej części ciała tak jak niektórzy z nas w tą sobotę. Na sam koniec imprezy miałam okazję poczuć przyjemny smak shake'a o smaku 'nie pamiętam, ale dobrym' od znajomego, który znalazł takie cudo Shakewave - dobra robota kochani, pozamiataliście imprezę mając monopol na najlepszy shake w mieście. Będę do Was wracać.

@Fotografie i prawa autorskie należą do Mateusza Madeja i Pauliny Pociechy.

More pictures will be uploaded soon.

Czekam z niecierpliwością, na kolejne wydarzenie o podobnym charakterze - ale żeby nie tracić czasu już teraz zainstalowałam appkę TRUCK ME (tak, artykuł zawiera lokowanie produktu i nie - nie jest to artykuł sponsorowany, some sort of charity - ale nie mogę tego nie polecić, bo źle bym się czuła), która pozwala na znalezienie trucka, który jest w okolicy lub trucka z naszym ulubionym jedzonkiem.

Przepraszam za nikłą jakość niektórych ze zdjęć, która nie wynika z braku talentu czy poczucia stabilności lecz nie będziemy ujawniać z czego tak w ogóle wynika.   ;)

Pozdrawiam

Wrocławskich Ulicożerców.

>>> STAY HUNGRY <<<

Wrocław FOOD TRUCK fest

W SOBOTĘ (11.10.2014) WE WROCŁAWIU

odbędzie się festiwal jedzenia ulicznego

!ZAPRASZAM SERDECZNIE!

można będzie mnie tam spotkać, buszującą między restauracjami na kółkach

poszukującą inspiracji i nowych smaków.

FOTORELACJA w NIEDZIELĘ 

12.10.2014